الان می فهمم چرا خیلی از نویسنده ها برای اینکه از بچه ها قهرمان بسازند ناچارند در قدم اول پدر و مادر ها را حذف کنند.
بزرگ شدن،کار سختی است.به این کوچولوی 2 ساله که نگاه می کنم،اولین چیزی که به ذهنم می رسد راهی طولانی و کسل کننده و اعصاب خرد کن و نفرت انگیز است که باید طی کند تا بتواند خودش بشود.تازه آنوقت است که می فهمد بقیه مسیر هم همین است،و فقط وقتی تمام می شود که خودش تبدیل بشود به یک مانع کسل کننده و اعصاب خردکن نفرت انگیز برای یک 2 ساله ی دیگر.
سی چه قالبی داره!
اکه وی!
سلام . . .
سلام دوست عزیز
اگر مایل به تبادل لینک هستید به وبسایت من سری بزنید انتقاد وپیشنهادی هم اگربه وبسایت داشتید از ما دریغ نکنید
بعد از مشاهده این پیغام ، انرا حذف کنید وتایید نفرمائید
آدرس http://seemorgh.blogsky.com